بررسی اثر نانو اکسید روی بر روی جوانه اندام حرکتی جلویی جنین موش نژاد NMRI در شرایط in vivo

سابقه و هدف: نانو مواد شامل موادی در اندازۀ 1 تا 100 نانومتر و یا حتی کوچک‌تر هستند که می‌توانند به راحتی از پوست، آلوئولهای ریه و حتی از جفت عبور کنند. به همین منظور، به مطالعۀ تاثیرات نانو اکسید روی بر تکوین جوانه اندام حرکتی جنین موشها پرداخته شد. روش بررسی: پژوهش تجربی به طریقه in vivo صورت گرفت. موش‌های باردارگروه های تجربی در روز11 بارداری، مورد تزریق یک بار نانواکسیدروی، در دوزهای g/kg 5/0، g/kg 1 و g/kg 5/1 به صورت درون صفاقی قرار گرفتند. روز 15 بارداری جنین‌ها از بدن مادران بیرون آورده شدند و جوانه‌های اندام حرکتی جلویی، از بدن آنها جدا گردید. پس از آماده‌سازی بافتی، در سه منطقه از دست یعنی انگشت دست، ساعد و بازو، تعداد سلول‌های مزانشیمی، غضروفی، آتروفی و هیپرتروفی شده، عضلانی، درحال تقسیم، دژنره، سلول‌های استخوانی و گلبول‌های قرمز، مورد بررسی های مورفولوژیکی، هیستولوژیکی و تحلیل‌های آماری قرار گرفتند. یافته‌ها: جنین موش های گروه تجربی 1 که g/kg 5/0 نانواکسیدروی دریافت کرده بودند، سقط شدند. نتایج آماری حاصل از شمارش سلولی در هر 3 منطقه درگروه تجربی 2 که g/kg 1 و گروه تجربی 3 که g/kg 5/1 نانواکسیدروی دریافت کرده بودند، تغییرات معنی داری را در تعداد سلول‌های مذکور در گروههای تجربی 2 و 3، نسبت به کنترل و شم، نشان داد (05/0>p، 01/0>p و 001/0>p). نتیجه‌گیری: تزریق درون صفاقی نانواکسیدروی به موش‌های باردار، اثر افزایشی قابل توجهی را در تکوین اندامهای حرکتی جلویی جنین موشها نشان داد.